മനുഷ്യന്‍ കടിച്ചുകീറുന്നുണ്ടെങ്കിലും അതെല്ലാം മറന്ന് അന്ന് അവള്‍ സന്തോഷവതിയായിരുന്നു പതിവിലും ഏറെ....
സ്വാഗതമരുളിക്കൊണ്ട് .... നീളുന്ന വഴികള്‍.
പ്രകൃതിയുടെ വെളിച്ചത്തിലേക്ക്..........
മനസ്സിലെ ഇരുട്ടിനെ അകറ്റാന്‍ അതിനു കഴിവില്ലേ.....
“കരളും മിഴിയും കവര്‍ന്നു മിന്നി.......
ഒരു തിരിഞ്ഞു നോട്ടം...... അതില്ലാത്തതാണാല്ലോ മനുഷ്യനെ നശിപ്പിക്കുന്നത്........
മേഘങ്ങളോട് സംവദിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന കല്ലട അണക്കെട്ട്............
കുറെ ആയില്ലേ ഇനി അല്പം വിശ്രമവും ആവാം.........
തൂക്കു പാലം ... ... എളുപ്പം പുഴ കടത്തണം...
അറിയാത്തഭാഷയില്‍ “വീണ്ടും വരണം എന്നു പറഞ്ഞതാവും”
കറയൊറ്റൊരാലസല്‍ .............. ഭംഗി “
ഒരു തിരിഞ്ഞു നോട്ടം...... അതില്ലാത്തതാണാല്ലോ മനുഷ്യനെ നശിപ്പിക്കുന്നത്........
മേഘങ്ങളോട് സംവദിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന കല്ലട അണക്കെട്ട്............
കുറെ ആയില്ലേ ഇനി അല്പം വിശ്രമവും ആവാം.........
തൂക്കു പാലം ... ... എളുപ്പം പുഴ കടത്തണം...
തിരിച്ചുവരവ്... ..മറുഭാഗം അടച്ചിരുന്നു...
അറിയാത്തഭാഷയില്‍ “വീണ്ടും വരണം എന്നു പറഞ്ഞതാവും”
“പിന്നെ വരാതിരിക്കാനാവുമോ ?
ഞങ്ങളും പ്രകൃതിയുടെ മക്കളല്ലേ....”
